Gelaatkunde, lichaamstaal en microsignalen
Microsignalen en gelaatkunde zijn elkaars beste vriend! Binnen de gelaatkunde zijn er namelijk meerdere mogelijkheden om de lichaamstaal en microsignalen die een mens maakt, te verklaren.

Het is erg interessant om te kijken waar iemand zich krabt of aanraakt op het hoofd of in het gezicht. Het is namelijk heel goed mogelijk om met kennis van gelaatkunde en frenologie (schedelleer) erachter te komen wat er letterlijk in iemands hoofd omgaat! Je handen weten instinctief de weg en vertellen altijd de waarheid. Natuurlijk is het mogelijk om gebaren te onderdrukken, o.a. politieagenten en verpleegkundigen zijn daar blijkbaar goed in. Echter...wanneer de emotie toeslaat en ons gevoel onder druk komt te staan, is er geen houden meer aan en zullen de handen van elk mens gaan "praten".
Bij de bovenstaande vorm van bodylanguage gaan we er vanuit dat je nooit zomaar aan je hoofd krabt of aan je gezicht zit. Het is een totaal andere manier van kijken naar de mens dan bijv. de microsignalen binnen de theorie van Paul Ekman. Deze verschillende vormen sluiten echter prachtig naadloos op elkaar aan. Dit maakt het kijken naar de lichaamstaal en microsignalen helemaal compleet en maakt haar zeer geliefd binnen de beroepen die te maken hebben met de communicatie met mensen.

Lichaamstaal bij baby's en kinderen
Vaak zitten mensen met allerlei vragen over kinderen. Dat kan gebeuren binnen de opvoeding thuis, maar ook buitenshuis bijvoorbeeld op een kinderdagverblijf of op school. Elk kind heeft een eigen "gebruiksaanwijzing" en het mooie is dat iedereen kan die kan leren lezen!

Gelaatkunde gaat ervanuit dat elk kind wordt geboren met een aanleg (karakter) en de daarbij behorende talenten. Slechts één derde daarvan is bepaald door de genen die je van je (voor)ouders meekrijgt. Een ander gedeelte komt tot stand door invloeden van de omgeving (ouders/verzorgers/ school) voornamelijk in de kinderjaren. De omgeving heeft dus een grote impact en invloed op de ontwikkeling van een individue en zijn of haar karakter!
Tevens communiceren (jonge) kinderen ook veel door middel van lichaamstaal. Huilen en onrust is een middel om aan ouders iets duidelijk te maken aan de verzorgers. Ouders en kind zijn hierin onlosmakelijk met elkaar verbonden, dat wil zeggen: als jij als ouders niet lekker in je vel zit, zal de baby ook hierop kunnen reageren.

​​​

​