Heb jij er oog voor?

Via de gelaatkunde facebook pagina ontving ik een hele interessante vraag over ogen. De vraag van Liesbeth luidde als volgt: "Mijn ogen zijn verschillend in grootte. Of misschien beter gezegd een oog lijkt kleiner. En ik ben niet de enige. Ik zie het bij meer mensen. Dit is pas op latere leeftijd gebeurd, heb het niet van jongs af aan. Als ik dan naar anderen kijk die ook zo'n oog hebben dan is het net of het ene oog openstaat voor alles en het andere juist niet. Ik ben eigenlijk best benieuwd hoe jij naar zo iemand kijkt." Een hele goede vraag, vind ik en ja (!) er is een passend gelaatkundig antwoord.

Spiegels van de ziel

Rondom onze ogen is het een drukte van belang als het gaat om spieren. Onze ogen kunnen daardoor ook veel mimiek laten zien en bij emoties laten zij zich het snelst lezen in het gezicht. In onze ogen leeft onze ziel, ze vertellen hele verhalen. Een blog speciaal daarover vind je hier. (Klikkerdeklik) .

Door het onbewust aanspannen van de spieren rondom één van de ogen kan een oog wat meer worden dichtgedrukt. In feite betekent het dus dat er meer spanning zit in één van de gezichtshelften. Dit kan verschillende oorzaken hebben zoals stress en/of verdriet. Het kan ook voorkomen dat je in de loop van de jaren wat meer behoudend bent geworden in je communicatie, een andere belangrijke functie van onze ogen. Want, als je (enthousiast!) praat sper je de ogen automatisch open. Probeer het zelf maar eens uit en kijk eens goed om je heen: de openhartige babbelaar heeft doorgaans goed getrainde oogleden, terwijl de discrete zwijger wat gemakkelijker last krijgt van zakkende oogleden omdat zij dus hun oogspieren minder trainen. Indien spanning of negatieve emotie vaker voorkomt of aanhoudt, zal het dynamische gezicht ook subtiel gaan veranderen. Dit zorgt ervoor dat we op den duur echter een duidelijk verschil in oog grootte kunnen gaan waarnemen. Verschil in oog grootte is iets wat niet alleen bij oudere mensen voorkomt. Juist ook in een emotionele fase van het leven, zoals de pubertijd, is dit fenomeen regelmatig zichtbaar. Ik heb al heel wat pubers mogen aanschouwen waarbij dit heel goed zichtbaar was. Waarbij ik het vaakst zag dat het oog aan de linkerzijde wat meer geknepen bleef. Iets wat goed verklaarbaar is.

Knijp maar een oogje toe

We kennen het spreekwoord allemaal. Het betekent dat je niet reageert op iets wat eigenlijk niet mag. Grappig genoeg dekt dit spreekwoord de lading van de asymmetrie van de ogen: je reageert niet of minder op dat wat je ziet of dat wat je voelt.

In veel van mijn blogs lees je dat ieder mens eigenlijk verschillende gezichten heeft. Belangrijk hierbij is te vermelden dat we altijd kijken vanuit de persoon zelf! Zo staat de linker gezichtshelft voor het gevoel en ons privéleven (het privégezicht). Terwijl de rechterkant onze ratio en de buitenwereld (het publiekgezicht) vertegenwoordigd. Dit wil zeggen dat dus ook het linker- en rechter oog een verschillende boodschap hebben! Alles op een rij gezet, geeft asymmetrie in oogvorm dus informatie over de wijze waarop men omgaat met communicatie in werk- en privésfeer. Daar waar het oogje wordt toegeknepen, zwijgt men meer of heeft men door negatieve ervaringen geleerd minder communicatief te zijn. Ook in de Chinese gelaatkunde heeft men theorieën over verschillende oogvormen. Zij hanteren hierbij de theorie dat links te staat voor Yang, het mannelijke en rechts voor Yin, het vrouwelijke. Natuurlijk kan een kleiner of hangend oog ook een lichamelijke oorzaak hebben. Ptosis is hiervan een voorbeeld. Toch ben ik van mening dat lichaam en geest samen werken en toeval ook hierin niet bestaat. Ik heb al veel mensen mogen zien waarbij de oorzaak als lichamelijk werd geïnterpreteerd en zij zich, bij navraag, volledig herkenden in het bovenstaande verhaal!