Gelaatkunde ontmoet: The Naked Eye

Inmiddels kennen jullie ze waarschijnlijk wel uit mijn voorgaande blogs: de gespiegelde foto's van gezichten. Een samengesteld beeld waarmee je in feite in één klap de twee gezichten onthult van een persoon: het privé-gezicht aan de linkerzijde en het publiek-gezicht rechts van het gelaat. Beiden met een eigen boodschap. Een voorbeeld hiervan is onlangs te lezen geweest in het blad Paravisie, waar je de karakteranalyse van Louis van Gaal die ik maakte, in het kort kan vinden . De volledige analyse van van Gaal vind je in één van mijn vorige blogs, KLIK HIER. Maar wat als je niet het hele gezicht spiegelt, maar alleen de ogen? Wat zie je dan? Wat nemen wij waar aan alleen de ogen? Welke boodschap hebben zij voor ons en....waarom? Dit en nog vele andere vragen hielden Nathan Mooij al vele jaren bezig. Mooij is al jaren lang geïntrigeerd door ogen en alles wat ermee te maken heeft. Opzoek naar de boodschappen die ogen hebben, had hij vele ontmoetingen met verschillenden mensen uit verschillende disciplines. Dit bracht hem op het idee om portretten te gaan maken van mensen waarbij men enkel de ogen gespiegeld in het gezicht weergeeft. De foto's zijn esthetisch, emotioneel en ook intiem. Hij gaf zijn project een passende naam: "the Naked Eye Project".

If you look into my eyes

Zou je zien wat er gaande is in een mens, enkel en alleen maar door elkaar in de ogen te kijken? Zou je er verliefd op kunnen worden, of wordt je verliefd op één oog? Enkele vragen die waar Nathan Mooij antwoorden op zocht. Hij ontwikkelde een methode om de kracht van de ogen afzonderlijk van elkaar te kunnen zien, onderbouwd met theorie die hij onder meer opdeed uit zijn ontmoetingen.

Nieuwsgierig naar zijn drive en gedachten, besloot ik contact te leggen. Nog nooit had ik Nathan ontmoet, toch verraadde zijn manier van spreken aan mij een persoon die duidelijk gelaatkundig voorzien moest zijn van het vuurelement in zijn communicatieve gelaatstrekken (ogen en mond). Vuur in gelaatstrekken staat voor passie en plezier en het levendig kunnen vertellen over dat wat jouw passie inhoudt. Vuurtypes zijn aanstekelijk, ze nemen je mee in hun enthousiasme. Vaak zijn ze verbaal goed onderlegd en woordkunstenaars. Je vindt ze meer dan gemiddeld in de kunst en creatieve beroepen. Zij durven uit hun comfortzone te gaan en dan vooral wanneer zij zich begeven in een inspirerende omgeving en niet alledaagse mensen, die voor hen werken als hout op hun vuur.

Hieronder vertelt Nathan zelf wat zijn project betekend voor hem en wat zijn gedachten en motieven zijn met betrekking tot zijn project.

Het naakte oog

"Het naakte oog Iedereen heeft een zintuig die het sterkst ontwikkeld is. Voor de een is het geur, voor de ander is het gevoel en weer een ander blinkt uit in gehoor. Zonder dat iemand het je verteld kun je het zelfs ontdekken uit de manier waarop ze ook letterlijk communiceren. Voor mij was dat zicht, kijken, zien. Ik zag dingen voor me, kreeg inzichten bij vraagstukken, zie dingen anders, en zie ze voor me (ook met mijn ogen dicht). Ik leerde makkelijk met hulp van een fotografisch geheugen, leerde voor fotograaf, kwam in de optiekwereld uit en werkte voor een grote stichting die mensen in de derde wereldlanden hielp aan zicht. Altijd werd ik verliefd op het eerste gezicht. Verliefd op ogen en uitstraling. Oog voor alle details en tegelijk het grote geheel zien. Eigenlijk draait mijn leven om alles wat visueel is. Ooit vertelde iemand me over de verschillende eigenschappen van hersenen. De linker helft verwerkt de rationele informatie en de rechter hersenhelft verwerkt de emoties en de creativiteit. Ik voelde me een extravert, creatief, gevoelig, bont, humoristisch mens en daardoor meteen aangetrokken door deze theorie, mezelf herkennend in de eigenschappen van de rechterhersenhelft. Er was bewijs, ik was een rechterhersenhelft-type! De optiekbranche, waar ik inmiddels naast mijn fotografie ook werkte, leerde me weer iets nieuws. Namelijk dat ogen gekoppeld zijn aan een hersenhelft en het lichaam in helften wordt aangestuurd door de hersenen. Over de ogen was relatief weinig bekend en wat ik vond sprak elkaar ook nog wel tegen. Ik leerde ook dat mensen met epilepsie soms een bepaalde operatie ondergaan waarbij het limbisch systeem, de connectie tussen linker en rechterhersenhelft, wordt verbroken. De hersenhelften hadden daarna geen goed overleg meer over wat ze zagen en registreerden. Mijn open blik zorgde ervoor dat ik ook in de spirituele hoek mijn informatie ging zoeken over het oog en specifiek over zien. Over oogcontact en connectie. Via Maori's uit NewZealand, het derde oog, medicijnmannen en een bijzondere geestelijke "moeder" ontdekte ik dat er meer is dan men kan zien. Zelf was ik al iemand die veel contact maak door oogcontact en mensen lees. Wat opviel en werd bevestigd, was dat als je innig oogcontact maakt met een geliefde of dierbare je elkaar oprecht aankijkt, in één oog, nooit twee. Waarom maakten we onderbewust daar een keus? Hebben we een connectie oog? Zit achter één oog de persoon die je zoekt? Zien we iemands ware persoon daar? Misschien de ziel? Als je dit wil testen, ga dan eens bewust recht tegen over iemand zitten en kijk elkaar eens aan voor 2 minuten en wordt bewust van het oog dat je kiest en maak daar contact mee, zonder woorden in stilte. Wissel eens af na een minuut en kijk of je het zelfde contact maakt. Ervaar het verschil. Ik verdwaalde inmiddels jaren in een wirwar van theorieën, ervaringen, spiritueel en wetenschappelijk, mooie mensen, mooie ogen, mooie fotografie, en mooie reacties op de beelden en de verhalen die ik erover vertelde. Neurologen, oogartsen, optometristen, opticiens, sjamanen, gelaatkundigen, traumapsychologen en vooral veel bekenden die het bokje waren als proefportretten lieten allemaal hun meningen los op het project. Het kon niet anders dan uitgewerkt worden in een boek. En door de reis heen veranderde het doel. Ik wilde niet meer een theorie bewijzen of vastleggen, ik wilde een platform in de vorm van foto's aanreiken waarbij men zelf een conclusie kan trekken over wat ze zien.

Als je een keer intenser oogcontact maakt met iemand en het verschil voelt dat ik zelf ervaren heb, dan is mijn doel bereikt. Meer echt contact tussen mensen, meer echt kijken. Ogen zijn zo mooi en bijzonder; helemaal de ziel achter het oog, met al haar kwetsbaarheden en emoties." Nathan Mooij, The Naked Eye Project Op vrijdag 10 februari is er de laatste fotoshoot van The Naked Eye Project.

Meer informatie hierover vind je op https://www.facebook.com/events/1359286050813240/