Wat je zegt ben je zelf!
Ik was altijd al geïnteresseerd in mensen en wat er allemaal in hen omgaat. Daarom begon ik lang geleden met de studie voor karakterkunde, lichaamstaal en gelaatkunde. Deze studies leerden en vertelden me o.a. hoe lichaam en geest elkaar kunnen beinvloeden. Ons lichaam vertaalt namelijk zichtbaar wat wij in onszelf ervaren, zelfs nog vòòr iemand er woorden aan kan geven.
In mijn werk als kinderverpleegkundige ben ik me hier steeds meer van bewust geworden. Vooral ook omdat jonge kinderen zich niet verbaal duidelijk kunnen maken. Juist zij laten veel zien met hun lichaamstaal en uiterlijke verschijning of uitdrukking. Het interessante is dat kinderen en ouders hierin onzichtbaar samenwerken en elkaar soms ook, onbewust, kunnen tegenwerken.
Ben jij mij?
Ik ben er zelf dol op: de ouder/kind consulten. Mooi en vermakelijk om te zien hoe veel een kind kan lijken op zijn/haar ouder. Als een klein spiegeltje. Wanneer de ouder zichzelf in een kind herkent, verloopt het contact en de opvoeding vaak gemakkelijker. Ze snappen wat een kind nodig heeft omdat ze dezelfde behoeften ervaren. Dit komt omdat wij naar de ander kijken vanuit ons eigen karakter. Dit doen wij mensen ook bij onze eigen kinderen.
Aangezien een kind voortkomt uit twee ouders, is het ook goed mogelijk dat het karaktereigenschappen bezit die door één van de ouders niet herkent wordt. Dan kan het zijn dat opvoeden een grotere uitdaging is. Er is minder herkenning en dit kan leiden tot minder begrip of inzicht in het handelen van het kind.
Wanhoop slaat dan soms toe: De ouder denkt vanuit het eigen karakter op de “juiste knoppen” te drukken bij het kind om het bij te sturen, maar deze blijken niet of averechts te werken. Tevens speelt vaak ook de mening van de naaste omgeving een rol. Vanuit daar komen dan de oprecht goed bedoelde tips en trucs. Maar ook zij bekijken de situatie vanuit zichzelf. In een gunstig geval snappen zij de behoefte van het kind, wederom vanuit herkenning van het eigen karakter. In een minder gunstig geval leiden de opmerkingen en adviezen tot een nog grotere twijfel bij de opvoeders.
Ken jezelf
Het is leuk om overeenkomsten tussen kind en ouder te zien en te ontdekken. Toch zijn juist de onderlinge verschillen interessanter dan de overeenkomsten. Hierin ligt namelijk het geheim om tot een harmonieuze ouder/kind relatie te komen. Om deze verschillen waar te kunnen nemen, is het van belang dat de ouders inzicht hebben in welke behoeften zijzelf voelen. Bijvoorbeeld hoe zij reageren op situaties en hoe er met hen is omgegaan toen zij klein waren. Soms staat dit werkelijk loodrecht tegenover de behoeften die passen bij het karakter van hun eigen kind.
Het prachtige nieuws is dat we met inzicht ook weer uitzicht krijgen. Je kan samenwerken met je kind, door te leren zien waar de behoeften van het kind liggen in plaats van invulling geven vanuit eigen wensen. Hierin zijn kinderen onze leermeesters: zij laten zien waar de ouder nog in mag groeien en er kansen liggen voor een opvoeder om zichzelf te verrijken.